شهر هوشمند را اینگونه تعریف می کند: «شهری که دارای فناوری دیجیتال در تمام عملکردهای شهر است». اگرچه هضم آن آسان است، اما این تعریف کامل نیست.

فناوری تنها یکی از ابزارهایی است که ما از طریق آن شهرهای هوشمند می‌سازیم، و دلیل وجودی آنها نیست. پس شهر هوشمند چیست؟

هدف شهر هوشمند پایداری – زیست محیطی، اقتصادی و فرهنگی است.

اگر شهر هوشمند یک بدن انسان بود، فناوری سیستم عصبی آن بود که اطلاعات را دریافت می کرد و به نیازهای فعلی ما واکنش نشان می داد و در عین حال منابع فیزیکی و فکری بلندمدت ما را تعدیل می کرد. سیستم عصبی شهر هوشمند به ورودی های حسی نیاز دارد. IOT چشم، بینی و گوش شهر را تشکیل می دهد در حالی که رشته های عصبی آن از فناوری اطلاعات و ارتباطات (اطلاعات و ارتباطات) تشکیل شده است.اما آنچه واقعاً شهرهای هوشمند را متمایز می‌کند، «ذهن» آن‌ها است.میلیون‌ها شهروند درگیر که با فناوری قدرت یافته‌اند تا زندگی رضایت‌بخش‌تری را جستجو کنند.

در حالی که برخی از این فرآیندها قبلاً در شهرها وجود دارد، برای اولین بار در تاریخ، رهبران خواستار نفوذ فناوری در هر لایه از شهرنشینی ما هستند. به‌زودی فناوری‌هایی از وای‌فای عمومی و مدیریت زباله گرفته تا رأی‌گیری آنلاین و مسیریابی خودکار ترافیک را در اختیار خواهیم داشت.

با فراگیر شدن حسگرها و جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل داده‌های بیشتر، مقامات منتخب به درک عمیقی از نیازهای شهر دست خواهند یافت.

آنها می توانند با شهروندان درگیر در طراحی مداخلات اجتماعی و فیزیکی که نیازهای همه را بهتر برآورده می کند، همکاری کنند. علاوه بر این، مدیران و فن‌آوران می‌توانند سیستم‌های پاسخگو را طراحی کنند که به طور خودکار با نیازهای خاص شهروندان بدون نظارت دائمی تنظیم می‌شوند و هزینه‌ها و خطاهای انسانی را کاهش می‌دهند.

همانطور که نیازهای شهر در طول ساعت ها، سال ها و نسل ها تغییر می کند، شهر مانند یک ارگانیسم هوشمند شروع به پاسخگویی می کند.

در حالی که برخی نگران این هستند که همه این صحبت ها در مورد فناوری، داده ها و اتوماسیون به این معنی است که ما به سمت سبک زندگی برنامه ریزی شده پیش می رویم، این هدف یک شهر هوشمند متفکرانه نیست. هدف بیشتر تجزیه و تحلیل و پاسخ یکپارچه به مشکلاتی است که زندگی روزمره ما را تحت تأثیر قرار می‌دهد تا حالت‌های بهتری برای زندگی برای همه شهروندان ایجاد کنیم، خواه شادتر و سالم‌تر باشند یا مرتبط‌تر، فعال‌تر، خلاق‌تر و آگاه‌تر باشند.

نکته اصلی این است که شهر می تواند هوشمندانه به نیازهای در حال تغییر پاسخ دهد و سازگار شود، بنابراین معیارهای دقیقی که «بهتر» را تشکیل می دهند، انعطاف پذیر خواهند بود. شهرهای هوشمند فضایی را برای افراد بیشتری ایجاد می‌کنند تا مزایای بی‌نظیر زندگی با تراکم بالا را بدون گرفتار شدن در طراحی بد یا ناآگاهانه تجربه کنند. هدف آنها این است که شهرها را برای انسان ها قابل زندگی تر کنند و از فناوری برای انجام این کار استفاده کنند.

نویسنده : Marc Bielas

منبع : https://www.iotforall.com/what-is-smart-city